เสียงใส
เสียงใส คือ ตัวอักษรหลัก 46 ตัวอักษร มีทั้งวิธีการอ่านเหมือนอักษรเสียงฮิระงะนะและต่างกันในบางเสียงดังนี้
ฟังเสียง あ～ん
1. เสียงใส
アカ (aka) อะคะ หมายถึง อาข่า
タイ (tai) ทะอิ หมายถึง ไทย
コイン (koin) โคะอิง หมายถึง เหรียญ
トイレ (toire) โทะอิเระ หมายถึง ห้องน้ำ
アメリカ (amerika) อะเมะริกะ หมายถึง อเมริกา
2. เสียงขุ่นและกึ่งขุ่น
เสียงขุ่นและกึ่งขุ่น คือ การเปลี่ยนเสียงโดยการเติมสัญญลักษณ์เรียกว่า だくてん (dakuten) หรือเรียกอย่างไม่เป็นทางการตามรูปทรงของสัญญลักษณ์ว่า tenten หรือ chonchon ตามหลังอักษรในแถว 「カ」「サ」「タ」「ハ」
หรือโดยวิธีเติมสัญลักษณ์เรียกว่า はんだくてん (handakuten) หรือเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า maru ตามหลังอักษรในแถว 「ハ」เพื่อให้เกิดเสียงที่เปลี่ยนไปจากเดิม
ฟังเสียงขุ่นและกึ่งขุ่น
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงขุ่นและกึ่งขุ่น
ズボン (zubon) ซุบง หมายถึง กางเกง
ガラス (garasu) กะระสุ หมายถึง แก้ว
ベルト (beruto) เบะรุโตะ หมายถึง เข็มขัด
プレゼント (purezento) ปุเระเซนโตะ หมายถึง ของขวัญ
ピアノ (piano) ปิอะโนะ หมายถึง เปียโน
3. เสียงควบ
เสียงควบ คือ การนำอักษรที่ออกเสียง 'i' เช่น キ シ チ มาผสมกับอักษรในแถว ya คือ ヤ ユ ヨ
ที่แปลงรูปอักษรให้ตัวเล็กลงเป็น ヤ ユ ヨ เพื่อให้เกิดการออกเสียงควบกล้ำกันระหว่างสระ 2 ชนิด
(เช่น i+a, i+u, i+o)
1) ヤ ออกเสียงคล้าย 'เอียะ' หรือคล้าย 'อะ' เช่น
キャ(kya) ออกเสียงคล้าย 'เคียะ'
チャ (cha) ออกเสียงคล้าย 'จะ'
2) ユ ออกเสียงคล้าย 'อิว' แต่เป็นเสียงสั้น หรือเสียง 'อุ' เช่น
キュ (kyu) จะอ่านคล้าย 'คิว' (แต่ออกเสียงสั้น)
チュ (chu) ออกเสียงคล้าย 'จุ'
3) ヨ ออกเสียงคล้าย 'เอียว' แต่เป็นเสียงสั้น หรือออกเสียง 'โอะ' เช่น
キョ (kyo) จะอ่านคล้าย 'เคียว' (แต่ออกเสียงสั้น)
チョ (cho) ออกเสียงคล้าย 'โจะ'
ฟังเสียงควบ
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงควบ
ショルダー (shorudaa) โชะรุดา หมายถึง ไหล่ บ่า
ローチャー (roochaa) โลชา หมายถึง หล่อชา(ชื่อหมู่บ้าน)
チョコ (choko) โฉะโคะ หมายถึง ช๊อคโก้
ジョギング (jogingu) โจะกิงกุ หมายถึง การวิ่งจ๊อกกิ้ง
4. เสียงซ้อน
เสียงซ้อน คือ เสียงที่มีตัว ツ (tsu ตัวเล็ก) คั่นกลางอักษรทำให้ตัวหน้าออกเสียงเป็นตัวสะกด
โดยมีเสียงเดียวกันกับตัวอักษรที่ตามหลังมา
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงซ้อน
カット (katto) คัตโตะ หมายถึง ตัด
マッチ (macchi) มัจจิ หมายถึง ไม้ขีดไฟ
コップ (koppu) โคปปุ หมายถึง แก้วน้ำ
バッグ (baggu) บักกุ หมายถึง กระเป๋า
ネックレス (neekuresu) เนคคุเระสุ หมายถึง สร้อยคอ
5. เสียงตัวสะกดン
เสียงตัวสะกด ン ออกเสียงได้สามเสียง ขึ้นอยู่กับพยัญชนะที่ตามมา
1) ออกเสียงเป็น "ง" กรณีที่ตามหลังด้วยอักษรในแถว 「ア」「カ」「ガ」「ハ」「ワ」หรือมี ン เป็นตัวสุดท้าย
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงสะกด
ワンワン (wanwan) วังวัง หมายถึง เสียงสุนัขเห่า
2) ออกเสียงเป็น "น" กรณีที่ตามหลังด้วยอัษรในแถว 「サ」「ザ」「タ」「ダ」「ナ」「ヤ」「ラ」
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงสะกด
オランダ (oranda) โอะรันดะ หมายถึง เนเธอร์แลนด์
3) ออกเสียงเป็น "ม" กรณีที่ตามหลังด้วยอักษรในแถว 「バ」「パ」「マ」
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงสะกด
コンピューター(conpyuutaa) คมพิวต้า หมายถึง คอมพิวเตอร์
6. เสียงยาว
เสียงยาว คือ เสียงที่มีสัญลักษณ์「－」ต่อท้ายอักษร ซึ่งหลังอักษรตัวใดให้ออกเสียงยาวตามสระที่มาด้านหน้า
วิธีการอ่านคำที่มาจากเสียงยาว
ライター (raitaa) ระอิตา หมายถึง ไฟแชค
バーツ (baatsu) บาสึ หมายถึง บาท
スタート (sutaato) สุตาโตะ หมายถึง เริ่มต้น
ローヨー (rooyoo) โลโย หมายถึง หล่อโย(ชื่อหมู่บ้าน)
アクセサリー (akusesarii) อะคุเสะสะรี หมายถึง เครื่องประดับ
れんしゅうしよう！
ฝึกเขียนและออกเสียงคำศัพท์
Comments